Gözlerinin Esareti - Jennifer Royce || Kitap Yorumu

Yazar: Jennifer Royce
Kitap Adı: Gözlerinin Esareti
Seri Sıralaması: -
Yayınevi: Ephesus Yayınları
Sayfa Sayısı: 573
Baskı Yılı: 2015
Kitaba Puanım: 4,5 - 5

Sevgiye aç bir kadınla… Kalbi buz tutmuş bir adam… Tutkuyu keşfettiklerinde, dönüşü olmayan bir yola girmek zorunda kalırlar...

Küçüklüğünden beri aradığı sevgiyi bulamayan Keira Destina'nın tek bir dileği vardı; kendisini gerçekten sevecek bir kalp. Babası tarafından sürekli hor görülüp, sevgisiz ve korumasız bir hayat süren Keira, şeytanla yaptığı anlaşma sonucu Karanlıklar Lordu'nu öldürmeye kalkıştığında, hayatının altüst olacağından habersizdi. Herkesin, önünde korkuyla titrediği Karanlıklar Lordu tarafından esir alınan genç kız için artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı.

Karanlıklar Lordu Kayran için, bu namı almak hiç de kolay olmamıştı. Katıldığı tüm savaşlardan galibiyetle ayrılmış, düşmanlarının korkulu rüyası haline gelmişti. Karanlık ruhunun bir tek savaş meydanlarında ışığa kavuştuğuna inanan bu adam, bir gece çadırına gizlice sızan, asil ama hırçın bir güzelin ölümcül saldırısından kendisini korumak isterken, onu bekleyen sürprizin farkında değildi. Gözlerine ilk baktığı an, bu kızın tanıdığı tüm kadınlardan farklı olduğunu anlamıştı. Genç kızın öfkesinin ve cazibesinin ateşi Kayran'ın buz tutmuş, karanlıklar içindeki kalbini sarmıştı. Genç adam için artık tek bir gerçek vardı; bu asi güzel ona ait olmalıydı!
(Tanıtım Bülteninden)

Kitabı elime alıp, çevirdiğim her sayfada beni kendine çeken karakterlerin olduğu bir serüvene konuk oldum yine yeniden. İliklerime kadar sızan her bir duygu ile bazen gözlerim doldu bazen de kahkahamı tutamadım. Öyle bir kitaptı ki sevdiğim yerleri yine yeniden okuyacağım.
Hep mi sevdim kitabı dersek, sevmediğim tek yanı çok çabuk bitiyor oluşu. Neden daha uzun sürmedi ya da neden daha fazla okumadık diye düşünmedim değil?
Her karakteri sevdim, hayran oldum, kızdım, sinir oldum... En çok da delirdim!
Mesela kral bozuntusu -,- Yaptıkları, davranışı.... Hiç mi hiç hoşuma gitmedi. Sanırım kitapta en sinirimi bozan karakter Rodolfo idi.
Kendini beğenmiş olması ya da bir kadına nasıl davranacağını bilememesi ya da tavlama konusunda yetersiz olması değil de kütük olması sinir etti beni!

Karanlıklar Lordu olarak anılan, asıl adı Rafael olup da bizim El Faris Karyan Jamir diye bildiğimiz bir diğer kütük, aman kahramanımız var ki oyy oyyy :)
Şaka şaka adamı sevdim, hepisi kütük olsa da sevdim. Acımasız olduğu şu götürmez bir gerçek o ayrı, yenilmek nedir bilmez, korkusuz ve de kibirli, evet kendini beğenmiş de olabilir. Bileği bükülmeyen bir adam olduğu için de baya kasıntı.. Ya tamam ya, herif bana kalmıyor diye çamur atacak değilim :) yani yapmam canım öyle şey :P
Ailesi katledilen Kaytan, katillerden intikam almaya yemin etmiş, geçen zaman içinde korkulan bir adam haline gelmiştir. Kralına sadık ve güvenilir bir komutandır.
Bizim devrilmez dağ, karşısına çıkıp onu öldürmeye kalkan alev saçlı, ufak bir kadına aşık olurken, bacakları titrer. Ciddiyim, aşktan gözü öyle döner ki evlilik deyince tüyleri diken diken olan Karanlıklar Lordu, Destina'sı elinden kaçacak diye 'korkup' soluğu rahip karşısında almaya niyetlidir. Ah bir de öyle kıskanç ki, oy oy...
Keira Destina üvey babasının sevgisini ve saygısını kazanabilmek için yapamayacağı bir şey yoktur. Bu, etrafa korku nam salan bir adamı öldürme pahasına da olsa yapacaktır. Karanlıklar Lordu'nun çadırına girmek öyle deli cesareti ister ki kızımız da gözü pek bir hatundur.
Çadırına girer, yapacağı çok basittir, adamı öldürecek ve evine gidecektir ama evdeki hesap çarşıya uymaz. Ava giderken avlanır! 
Kayran'ın hep 'küçük  esir' dediğinde Keira gibi ben de az buçuk sinir olurken içten içe erimiyor değildim.
Rodolfo ve Almira çifti ise renk getirdi kitaba. Bizim kralın beceremediği tavlama hallerini okurken keyif aldım. Almira'nın hikayesi merak uyandıran türdendi. Kızdaki çaresizlik, sevgiye muhtaçlık içime dokundu. Rodolfo az çekmedi gerçi bu hatundan ama iyi oldu, oh olsun ona -,-
Kayran ve Keira çekişmeleri yüzünüzde eksik olmayan gülümsemeye sebep olurken, Rodolfo ile Almira kitabı daha lezzetli hale getirmiş.
Yazarın okumuş olduğum diğer tüm kurgularında kitap olmasını beklerken, bu türü seven ya da sevmeyen, okumayı düşünen herkese şiddetle tavsiye ediyorum.
İlle de okuyun, ille de okutun ;) 

2 comments:

  1. oy kuzum çok eğlenceli bir yorum olmuş bayıldım yüreğine sağlık :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ehe can ablam :* senin de yüreğine sağlık :*

      Sil