Bazı kitaplar vardır ilk okuduğunuz zaman hakkında herhangi bir şey söyleyemezsiniz, önce bir sindirmek sindirirken de içinize işleyen kurgunun etkisinin geçmesini beklersiniz. Zaman girince araya da yeniden okumak, etkisinin geçmesi ve hakkında konuşmak için belli alana ihtiyaç duyarsınız. İşte bu kitap benim için tam olarak o tanıma giriyor. Kitabı ilk okuyor değilim, ikinci hatta üçüncü sefer okuyorum. Ve etkisinin geçmesi sindirmek için beklerken özleyeceğim için yeniden okuyacağım. Her seferinde aynı duyguyu hissedeceğimden de eminim.
Geçmişin Kırıkları gözlerimi dolduran, boğazımda düğüm oluşturan bir kitap oldu. Tamam tamam, itiraf edeyim, biraz da ağlamış olabilirim. İçinde barındırdığı duygular öyle yoğun ve öyle gerçekçi ki darmadağın oldum derim bu kitapta. Her iki karakterimiz de yaralı, hayatlarının en büyük acılarını yaşıyor ve gerçeklikle yüzleşiyor Tristan ve Elizabeth.
Tristan, eşini ve oğlunu bir kaza sonrasında kaybediyor; Elizabeth'in kaybettiği kişi ise kocası. Değişen hayatları, kaybettiklerinin acısı ile yüzleşmeleri her ikisini de zorlar. Fakat Elizabeth, Tristan'a oranla daha bir başarılı yaşananlarla baş etmekte. Güçlü olmasının da sebebi var tabi, küçük kızı Emma. Emma, öyle güzel bir çocuk ki anlatamam. Son derece duyarlı, zeki, sevgi dolu bir çocuk. Enerjisini çok sevdim ben kitapta. Okuduğum kitaplarda böyle cıvıl cıvıl sevimli çocuk karakterlerle karşılaşmaktan oldukça keyif alıyorum. Emma da o sevdiğim çocuk karakterlerinden biri oldu.
Kitap hakkında söylemem gereken en temel şey sanırım duygusal bir temada ilerliyor oluşu olacak. Karakterlerin hüznü öyle hissedilir haldeydi ki okurken o hüzne eşlik ederken buldum kendimi. Verdikleri kayıp çok büyüktü, üstelik sevdikleriyle birlikte kendi ruhlarını kaybetmişlerdi. Bu yüzden birbirlerini bulmaları öyle hemen olmadı. Yeniden hissedebilme farkındalığına erişip kaybettikleri mutluluğu yakalamak için çok fazla çaba sarf etmeleri gerekti. Elizabeth her ne kadar güçlü olsa da Tristan daha içe kapanık ve kırılgan bir yapıda bir karakter. Bu kitapta bunu dengeli şekilde okumak, karakterlerin gelişimlerini izlemeyi oldukça sevdim. Her iki karakter de benim için özel olarak kalacaklar, ona eminim.
Yazarın dili akıcıydı, bir çırpıda bitebilecek bir kitaptı. zekice eklenmiş esprilere bayıldım, farklı bir hava katmıştı. Kitabı okurken gözüme çarpan bir karakter vardı, baştan beri rahatsız eden tavırları ile işin içinde bir bit yeniği çıkar diye tetikte tuttu ve sonunda o karakterin tam da beklendiği gibi düğüm olan kilit nokta ile alakası ortaya çıktı. Durup düşününce aslında kendini ele veriyordu ve bir şeyler beklentisine sokuyordu ama yazar o düğümü ustaca yedirmişti kurguya o an geldiğinde şaşırarak tepki veriyorsunuz.
Ben kitaba bayıldım, büyük bir keyifle kah gözümde yaş kah yüzümde gülümseme ile okudum. Siz de içinizi ısıtan, yeniden ayağa kalkma aşka bir kez daha şans verme konusunu okumak istiyorsanız bu kitabı size can-ı gönülden öneririm. Emin olun asla pişman olmayacaksınız.
0 comments:
Yorum Gönder