Sevgili günlük, bu sefer sana okuduğum kitaptan çıkardığım alıntılar ila geldim. Onları benim kadar sende sev olur mu? Hatta çok BEĞEN! Görsel hazırlarken kırk takla attım çünkü ^_^
Okuma etkinliğimizin üçüncü gününde hazırladığım tüm alıntılar ile karşınızdayım. Umarım seversiniz :)
Bu evlilik ailesini kurtaran; fakat kendisini öldüren bir anlaşmaydı!
***
''Sana hesap vermem mi gerekiyor?''
''Müstakbel eşim sayılırsın, tabi ki vereceksin!'' diye öfkeyle soludu Sıraç. Bu saatte onun evde oturması gerekirken, tek başına bu ıssız yerde ne işi vardı? Endişesi, yönünü şaşırıp öfkeyle söylenmesine neden olmuştu.
***
İkisinin de hayatlarını değiştiren dertleri, varacakları aynı yerdeyken çok yakında hayatının ördüğü kader ağlarından birinin kendilerine isabet edeceklerinden bir haberlerdi.
***
“... Ne oluyor bana sırdaşım? Sahibine ne oluyor? Onu bu kadar severken neden sevmiyormuş gibi davranıyorum? Onun sıcaklığına sarılmak, kokusunu içime çekmek istiyorum. Onu sahiplenmek, her saniye yanımda tutmak istiyorum. Fakat sözlerimle, davranışlarımla bunları güçleştiriyorum. İmkânsız hale getiriyorum...”
***
"Korkuyorum; pişman olmaktan, dayanılmaz acı çekmekten.. Geleceğin kendisinden korkuyorum!"
***
“... Yaptıklarımın telafisi zor ama bana, bize bir şans ver!”
“Şans mı? Ben sana o şansı defalarca verdim ama sen bencilliğin yüzünden o şansın farkında bile olmadın!”
***
Güçlükle söylediği tek kelime öyle içtendi ki Derin bir an gidemeyeceğini sandı.
“Gitme...”
Bir ‘Gitme!’ de saklıydı aşkları...
Bir kelimede saklanmıştı tüm pişmanlıkları...
Aşk dolu kalplerin, bakışların yapamadığını şimdi tek kelime yapıyordu...
“Gitme!”
***
"Ben seni nefretin gölgesinde sevmeye başladım. Şimdi ise o gölgeden uzaklaşıp özgürce, korkmadan üzülmeden seviyorum... Kalbimde bir tek senin aşkın var. Ve bu aşkı sonuna kadar seninle, karın olarak yaşamak istiyorum!"
...
0 comments:
Yorum Gönder