Özgün Adı : Darling Venom
Kitap Adı : Sevgili Venom
Yazar Adı : Parker S. Huntington
Çevirmeni : Doğa Şarlayan
Sayfa Sayısı : 640
Yayınevi : Ren Kitap
Baskı Yılı : 2023
Kitaba Puanım : 5/5 ⭐
Sevgililer Günü’nde o çatıda olmamalıydım. Okulun tescilli ucubesi Kellan Marchetti de olmamalıydı.
Onunla hayatlarımıza son vermenin eşiğindeyken tanışmıştık ve her nasılsa trajedilerimizin paramparça ipleri birbirine dolanarak bizi alışılagelmedik bir şekilde bağlamıştı.
O gün kendimizi öldürmemeye ve okul bitene kadar her Sevgililer Günü’nde birbirimizi kontrol etmeye karar verdik.
Aynı saatte.
O çatıda.
İki huzursuz ruh.
Sözümüzü üç yıl boyunca tuttuk. Dördüncü yıl Kellan bir karar aldı ve sonuçlarıyla yüzleşmem için beni arkasında bıraktı. Tam hikâyemizin bittiğini düşünürken bir yenisi başladı.
Her aşk hikâyesinin aynı oldugunu ama farklı bir tat verdigini söylerler. Benimki zehirliydi, zarafetsizdi ve kan kırmızı yara izleriyle tenime kazınmıstı.
Benim adım Charlotte Richards. Ama siz bana Venom diyebilirsiniz.
(Tanıtım Bülteninden)
Tamir edilecek bir şey kalmayıncaya kadar, insan ne kadar kırılabilir? Yalnızlık etrafı sarıp da çiğ çiğ yerken ruhu, insan buna ne kadar dayanabilir? Peki ya bir yürek yanıp külden başka bir şey kalmazken geride, yeniden yeşertebilir mi insan?
İtiraf etmem gerekirse kitabı bitirdiğim andan itibaren hislerimi anlatacak kelimeleri bulmakta zorlanıyorum. O boğaz düğümlemeler, gözlere dolan yaşlar, çekilen burunlar ve ağlamalardan sonra... *derin bir nefes alır* Söyleyeceğim her kelime sanki hissedileni tam olarak yansımayacakmış gibi geliyor. Kitapta anlatılanlar anlam bakımından o kadar doluydu ki, onlar tarafından tamamen tüketildiğimi ve eeee öyle işte. 👉🏻👈🏻 *soluklanma*
Kitabın temelini oluşturan keder, bağışlama, kendinle yüzleşme olguları yazar tarafından çok iyi işlenmişti.
Suçluluk, balçıkla kaplı berbat bir duygudur. İnsana kendini çoğu zaman yetersiz hissettirir, öyle olmasa bile kimseye bir faydan yokmuş gibi kendini değersiz hissettirir. Sevgili Venom kitabıyla birlikte yazar, gerçekleri, görmemek için başımızı çevirmelerimizi gözlerimize sokmaya çalışmış. Tabi umut kısmını da es geçmemiş; çıkılan en yükseklerden çakılan en alçaklara kadar olan her şeyin ortasında her zaman bir umut vardır, fikrini de satır aralarında serpiştirmiş.
Hayatın akışında bazen etrafımızda ne olup bitiyor fark edemiyoruz, tıpkı Tate gibi... Kendi hislerimizi duyurma gücü bulamıyor çıkış yolunu kaçırmış olabiliyoruz, tıpkı Kellan gibi... Her şeye rağmen ayakta kalıp da yaşamak için neden görmeye çalışıyoruz, Charlie gibi...
Etrafımızda fark etmediğimiz Charlie'ler vardır kim bilir, güzelliği acısı, sevgisi ve zehiri de kendine saklayan. Kellan da vardır kuşkusuz, yalnız olmadıklarını fark etmelerini dilerken Tate gibi olanlari basta dövmek sonra da sevmek istiyorum. Sebebi kitapta... 😉
İnsanın bir nedene ihtiyacı var, sevmek yaşamak var olmak için. Bu kitap ile o kadar çok duyguları bir arada hissettim ki, sonunda mutlu bir hikaye okuyup kapağı kapattığım için mutluyum. Kitaptan çok fazla detay anlatmamak için kendimi tutarken bahsedeceğim en fazla yorumum bu kadar olur. 🙈 Kitabı okumanız gerekiyor, okuyup da anlamak çok gerekiyor. Kapağından çevirisine edisyonuna emek veren herkesin ellerine sağlık derken beni bu kadar zırlatan yazarımıza da sevgiler gönderiyorum.
0 comments:
Yorum Gönder